Υπήρξαν αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία στα λεγόμενα του Philip Johnson , αυτό όμως στο οποίο θέλουμε να εστιάσουμε είναι το πώς ερμηνεύει τον χώρο και τη σχέση του με τις ανθρώπινες κινήσεις. Αρχικά αναφέρει για το "Glasshouse" ότι μπαίνοντας μέσα, το βλέμμα σου κινείται στον χώρο και δεν υπάρχει συγκεκριμένο σημείο εστίασης αλλά σε ωθεί να κινηθείς γύρω γύρω καθώς είναι ανοιχτό προς όλες τις πλευρές. Αντίθετα, ο ξενώνας του glasshouse ορίζει εντελώς διαφορετικό τρόπο κίνησης, είναι κλειστό, διαμορφώνει άλλη ατμόσφαιρα. Περιγράφει την σημασία του φωτισμού στο υπνοδωμάτιο αναλύοντας ολη την διάθεση που δημιουργεί ο φωτισμός, η έλλειψη αιχμηρών σημείων και η έντονη καμπυλότητα. Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει όταν επεξεργάζεται το γλυπτό του Frank Stella και προσπαθεί να το μετατρέψει σε χώρο. Προβληματίζεται σχετικά με το ποιά κίνηση ορίζει η έντονη γωνία του γλυπτού αφού εστιάζει το βλέμμα προς ένα σημείο το οποίο όμως δεν καταλήγει πουθενά. Όσον αφορά το "Painting Gallery" αναφέρει πως η είσοδος σου δίνει την αίσθηση επισημότητας καθως είναι σαν να βουτάς μέσα στο έδαφος σταδιακά ,το οποίο κόβεται στα δύο και ακολουθείς την πορεία που ορίζει ένας μεγάλος διάδρομός που στενεύει προς την πόρτα. Επιπλέον, στην ''Sculpture Gallery" περιηγείται στον χώρο και αναλύει το πως κάθε γλυπτό χρειάζεται το δικό του χώρο, διαφορετικά τοποθετημένους τους τοίχους, άλλο χρειάζεται να είναι πιο ψηλά, άλλο πιο χαμηλά και κάθε κίνηση που κάνει ο επισκέπτης μέσα στον χώρο έχει συγκεκριμένο στόχο. Με λίγα λόγια, ο Philip Johnson τονίζει το πως η διαμόρφωση του χώρου καθορίζει τις ανθρώπινες κινήσεις. Το πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η διαφορά όταν ένας τοίχος τοποθετηθεί με τον έναν και όχι με τον άλλο τρόπο. Το ότι κάθε αντικείμενο για να αναδειχθεί απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση. Το ότι καθορίζεται η διάθεση που προκαλεί ένας χώρος από το άν οι γραμμές του είναι ευθείες ή έχουν καμπυλότητες και αν το φώς πέφτει απο το ταβάνι είτε έρχεται απο ένα πλαινό παράθυρο είτε απο περιμετρικά συνεχόμενα τζάμια. Δηλαδή η κάθε κίνηση σε ένα αρχιτεκτονικό έργο καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το ποια κίνηση και ποιά διάθεση θέλει να αποδόσει ο αρχιτέκτονας.